Eerste werkdag

De eerste dag na de vakantie moet ik er altijd weer even inkomen. Niet enkel in het werk an sich. Zelfs het 'naar het werk gaan' vereist enige routine, die ik altijd veel te snel weer kwijt ben. Ik dacht nochtans alles geregeld te hebben. Aangezien mijn sleutelbos al enige tijd spoorloos is, lag de sleutel van de voordeur in de brievenbus en hadden mijn man en ik elk een brievenbussleutel. Ik had mijn badge van het werk, mijn treinkaart en de toegangskaart voor de bewaakte fietsenparking aan het station. Mijn kleren lagen klaar, mijn regenjas, de kinderen waren aangekleed en met hun vader op weg naar de crèche. Nu ik nog. Op het moment dat ik wil buitenstappen, realiseer ik mij dat ik niet aan mijn fiets kan, want die staat in het tuinhuis en daarvan ligt de sleutel... niet in de brievenbus. De auto dan maar, ook al duurt dat dubbel zo lang. Op de parking aangekomen blijkt mijn gsm plat, en laat ik die nu net nodig hebben om de parking te betalen. Nochtans had hij thuis nog 42% batterij. Cash betalen gaat niet, met de kaart ook niet en ik ben al schandelijk laat. Dan maar iemand op de parking overtuigd om in mijn plaats een sms te sturen (ja hoor, niet vrijgevig, maar wel zelf bedelen) en mij haar rekeningnummer te sms'en zodat ik het geld kan terugstorten (wat ik intussen braaf deed, natuurlijk). Op mijn werk bleek natuurlijk dat mijn gsm niet plat was, de helderheid van mijn scherm stond te laag om in daglicht iets te zien...